Na een succesvol eerste Blikverruimers festival in 2018 zal op 9 mei 2019 de tweede editie plaatsvinden. Wij horen graag van jou welk thema we onder de loep moeten nemen, elkaar over aan de tand moeten voelen of een standpunt over moeten innemen. We zijn benieuwd naar jouw mening, hieronder vind je de thema's:
1. 'Stoelendans in de boardroom: steeds vaker lijkt de toezichthouder op de stoel van de bestuurder te gaan zitten, hoe blijft de toezichthouder rolvast?'
2. ‘Publieke voorzieningen: worden de belangen nog wel goed behartigd'
3. ‘Toezicht in de toekomst: waar de toezichthouder van 2030 rekening mee moet houden…’
4. ‘Reversed mentoring: ook voor een toezichthouder een no-brainer?'
'Stoelendans in de boardroom: hoe blijft de toezichthouder rolvast?'
Steeds vaker lijkt de toezichthouder op de stoel van de bestuurder te gaan zitten, in het bijzonder bij crises en grote transities. Wat zijn dé ingrediënten om de toezichthouder rolvast te laten zijn en welke rol kan de jonge toezichthouder daar in spelen?
In Nederland worden ontzettend veel beslissingen over publieke voorzieningen genomen door privaatrechtelijke organisaties - scholen, ziekenhuizen, banken etc. Die hebben veel ruimte; er wordt in hoge mate op de kwaliteit van hun bestuur en toezicht vertrouwd. De laatste tijd is er veel discussie over het presteren van die organisaties. Vaak blijkt dan dat er maatschappelijke onvrede is met het feit dat er zo weinig mogelijkheden waren om in te grijpen en het tij ten goede te keren. Het faillissement van het Slotervaart is een heel mooi voorbeeld daarvan. Wat betekent dit voor de ruimte die toezichthouders hebben om in relatieve isolatie deze belangrijke organisaties te bewaken? Moeten zij hun werkwijze aanpassen? Hoe ga je om met het dilemma tussen het belang van de organisatie en het belang van de maatschappij? Worden toezichthouders dichter naar de politiek getrokken? Zouden ambtenaren het toezicht deels moeten overnemen?
De digitale technologie, internet of things, de robotisering, de verschuiving van productie naar informatie, van assets naar data. Dit alles gaat een massieve transformatie veroorzaken van werk, educatie, scholing, energie, wonen, van institutionele processen in de maatschappij. Het is juist aan de raad van toezicht en het bestuur om in deze onzekerheden over verleden en toekomst richting te bepalen, prioriteiten te stellen en keuzes te maken en een lerende omgeving te creëren, waar ontwikkeling wordt gestimuleerd en bestaande percepties worden losgelaten om aan te passen aan een nieuwe realiteit. We gaan in op de belangrijkste digitale trends en de discussie aan hoe de toezichthouder zich moet en kan aanpassen.
‘Reversed mentoring’
Bij mentoring, en ook bij het idee dat we als jonge commissaris eerst een stage moeten volgen, staat het idee centraal dat jonge mensen iets van oudere / meer ervaren mensen moeten leren. Reverse mentoring is de laatste jaren steeds sterker een thema - het draait het idee (ook) om; namelijk: oudere mensen kunnen veel van jongere mensen leren, op thema’s waarmee die jongeren vooral in aanraking komen. Denk aan digital samenleving, duurzaamheid, inclusiviteit, diversiteit, innovatie, snelheid van verandering, etc. Op een dag met dit thema zou ik tot verbinding willen komen tussen de leer/verbredingsbehoefte van zowel jongeren als ouderen, in een gelijkwaardige relatie- waarin je allebei iets anders te leren hebt. Hoe ziet dat eruit in een toezichthoudende rol?